TravelHoliday.pl

Przewodnik po Senegalu

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE

Obywatele polscy udający się do Republiki Senegalu muszą mieć ważną wizę zarówno na podróż turystyczną, jak i na przejazd tranzytem. Uwaga: Na lotnisku wizy nie są wydawane, a turyści przylatujący bez ważnej wizy nie są wpuszczani na terytorium Senegalu. Istnieje możliwość uzyskania wizy turystycznej do Senegalu w Ambasadzie Republiki Francuskiej w Warszawie. Wszelkie pytania w sprawie szczegółowych warunków uzyskania wizy oraz jej ważności należy kierować bezpośrednio do Ambasady Francji.
Wymagany okres ważności paszportu wynosi 5 miesięcy ponad okres planowanego pobytu. Przy prze­kra­czaniu granicy formalnie obowiązuje okazanie biletu powrot­nego. Turysta powinien mieć wystarczające środki na utrzymanie, nie trzeba ich jednak okazywać służbom granicznym. Osoby podejmujące pracę lub przedłużające swój pobyt muszą uzyskać stosowne zezwolenia wydawane w MSW. Funkcjonariusze po­licji i żandarmerii uprawnieni są do kontrolowania dokumentów cudzoziemców, dlatego zaleca się noszenie przy sobie kserokopii paszportu z ważną wizą.

PRZEPISY CELNE

Wwożenie broni myśliwskiej wymaga zgody MSW. Nie ma obowiązku zgłaszania wwozu pieniędzy, kart kredytowych, czeków. Jeżeli jednak turysta wwozi i zamierza wywieźć kwotę wyższą niż zwyczajowo przyjęta na czas podróży, zaleca się zadeklarowanie jej w urzędzie celnym. Miejscowa waluta, frank Zachodnioafrykańskiej Wspólnoty Walutowej, obowiązuje w ośmiu państwach UEMOA – Wspólnoty Gospodarczo-Monetarnej Afryki Zachodniej (Benin, Burkina Faso, Wybrzeże Kości Słoniowej, Gwinea Bissau, Mali, Niger, Senegal, Togo); jej wywóz poza te kraje jest zakazany. W Senegalu nie ma możliwości uzyskania zwrotu podatku VAT (wynosi on 18%) przez osoby prywatne.

PRZEPISY PRAWNE

Prawodawstwo zbliżone jest do francuskiego. Za handel narkotykami grozi kara od 5 do 10 lat pozba­wienia wolności, za posiadanie i kupno do użytku własnego – od 2 miesięcy do 1 roku. Prowadzenie samochodu pod wpływem narkotyków zagrożone jest karą od roku do trzech lat więzienia i grzywną od 500 tys. do 5 mln XOF. Akty pedofilskie zagrożone są karą do 10 lat więzienia (gdy poszkodowanym jest dziecko poniżej 13. roku życia, grozi kara nawet do 21 lat pozbawienia wolności). Zakłócanie porządku publicznego w stanie nie­trzeź­wym jest wykroczeniem; przepis ten jest surowo egzekwowany, także w stosunku do cudzoziemców.

MELDUNEK

Nie ma obowiązku meldunkowego. Przy prze­kra­czaniu granicy cudzoziemiec wpisuje w kwestionariuszu infor­macje dotyczące dat, miejsca i celu pobytu w Senegalu.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA

W Senegalu stale odnoto­wywane są sporadyczne przypadki cholery; podczas pory deszczowej ich liczba znacznie wzrasta. Przed przyjazdem należy zapoznać się z aktualną sytuacją epidemiologiczną (dotyczy to także innych chorób), znać miejsca występowania ognisk chorobowych, przedsięwziąć działania prewencyjne polegające na ścisłym przestrzeganiu zasad higieny tropikalnej, a także rozważyć możliwość zaszczepienia się przeciw cholerze. Przez cały rok istnieje zagrożenie malarią. Przypadki zachorowań na malarię i malarię mózgową występują najczęściej pod koniec pory deszczowej i po jej zakończeniu (sierpień–grudzień).

Zalecana jest więc profilaktyka przeciwmalaryczna: przed wyjazdem, podczas pobytu i minimum 2 tygodnie po wyjeździe z Senegalu. Obowiązkowe jest szczepienie przeciw żółtej febrze, po­twier­dzone wpisem do międzynarodowej książeczki zdrowia (po­dróżujący może być proszony o jej okazanie na lotnisku), zale­cane są szczepienia przeciw cholerze oraz żółtaczce typu A i B. Można nabawić się „chorób brudnych rąk” – zależy to od miejsca pobytu i trybu życia. Ponieważ Senegal jest terenem endemicznym dla wielu chorób tropikalnych, jak zapalenie opon mózgowych (okres wiosenny), żółta febra, gorączka tyfoidalna, przed wyjazdem warto zebrać informacje o aktualnej sytuacji epidemiologicznej.

Należy przestrzegać ogólnych zasad higieny tropikalnej: unikać picia surowej wody i jedzenia owoców ze skórką, często myć ręce itp. Nie zaleca się kąpieli w stałych zbiornikach wodnych z powodu znacznego ryzyka zachorowania na bilharcjozę. Chorobą często przenoszoną przez dzikie zwie­rzęta i bezpańskie psy jest wścieklizna. W przypadku zranienia (pogryzienia, zadrapania) lub kontaktu ze śliną zwierząt należy skontaktować się z lekarzem.

Konsultacja lekarska kosztuje ok. 25 EUR. Doba w szpitalu to wydatek minimum 50 EUR (do kwoty tej doliczone zostaną dodatkowo koszty badań, lekarstw i ewentualnych zabiegów). Tańszą poradę medyczną można uzyskać w przychodniach pań­stwowych lub prowadzonych przez siostry zakonne. W stolicy czynnych jest kilka prywatnych szpitali o dość wysokiej jakości usług. Apteki są bardzo dobrze zaopatrzone, głównie w lekarstwa francuskie. Zaleca się wykupienie odpowiednich polis ubezpieczeniowych.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW

Kierowców obowiązuje posia­danie międzynarodowego prawa jazdy, zielonej karty, przepustki granicznej dla samochodu i karty rejestracyjnej. Przed przyjazdem należy sprawdzić, czy wykupione ubezpieczenie bę­dzie honorowane na miejscu – wiele francuskich firm ubezpieczeniowych ma przedstawicielstwa w Senegalu. W razie awarii samochodu nie powinno być problemów z jego naprawą, jednak jakość usług zależeć będzie od klasy wybranego warsztatu. W Senegalu nie ma benzyny bezołowiowej. W razie wypadku w Dakarze należy powiadomić funkcjonariuszy z najbliższego komisariatu, komisariat centralny (338 23 71 49, 338 23 25 29) lub żandarmerię (338 00 20 20).

PODRÓŻOWANIE PO SENEGALU

Nie ma ograniczeń formalnych. Najważniejsze drogi krajowe są w dość dobrym stanie i można się po nich swobodnie poruszać. Podczas pory deszczowej (lipiec–październik) lepiej nie planować podróży na południe kraju, ponieważ część dróg jest wówczas nieprzejezdna. Ze względu na możliwość wystąpienia okresowych rozruchów w południowej prowincji Casamance trzeba się zapoznać z aktualną sytuacją przed podróżą do tego regionu. Za szczególnie niebezpieczne uznaje się podróżowanie nocą w pobliżu granicy z Gambią i Gwineą Bissau oraz zbaczanie w tym rejonie z głównych dróg asfaltowych (miny). Czynne jest połączenie lotnicze między Dakarem a Cap Skirring (Casamance). Dwa razy w tygodniu pływa prom z Dakaru do Ziguinchor.

BEZPIECZEŃSTWO W SENEGALU

W ostatnich latach wzrosło zagrożenie drob­nymi kradzieżami kieszonkowymi, na które szczególnie narażeni są turyści przebywający na lokalnych targach lub spacerujący po centrum Dakaru. Łupem złodziei padają zwykle telefony komórkowe, sprzęt fotograficzny i portfele, dlatego zalecane jest przechowywanie gotówki w przysposobionych do tego miejscach i unikanie ostentacyjnych oznak bogactwa. Po zmroku wzrasta zagrożenie zuchwałą przestępczością rabunkową. W stolicy zdarzają się przypadki okradania samochodów stojących w korkach, dlatego bezpieczniej jest podróżować z zamkniętymi oknami.

RELIGIA, OBYCZAJE

Należy pamiętać o obowiązujących muzułmańskich normach religijnych i obyczajowych (np. odpowiednie zachowanie i ubiór w miejscach publicznych) oraz przestrzeganiu podstawowych zasad (wchodzenie do meczetów bez obuwia, kobiety w nakryciu głowy i w strojach z zakrytym dekoltem, najlepiej sięgających do kostek i w stonowanych, ciemnych kolorach). Należy zrezygnować ze zwiedzania meczetów w piątki, szczególnie podczas modłów. W okresie ramadanu w ciągu całego dnia (od wschodu do zachodu słońca) niewskazane jest spożywanie jedzenia i napojów w miejscach publicznych, palenie tytoniu, hałaśliwe zachowanie.

PRZYDATNE INFORMACJE:

• W Dakarze i większych miastach honorowane są popularne karty bankowe, jak VISA, MasterCard (w automatach banków SGBS i BICIS). W bankach tych można również wymieniać czeki podróżne. Kartami można płacić w większych hotelach, biurach podróży, wypożyczalniach samochodów, w niektórych sklepach i restauracjach. Przy pobieraniu prowizji przez banki obowiązują ogólne zasady korzystania z kart kredytowych. Ze względu na niewystarczającą liczbę bankomatów, nieprzy­dat­ność czeków podróżnych podczas świąt i zagrożenie kradzieżą zaleca się wwożenie i przechowywanie środków finansowych w różnej postaci (czeki, karty kredytowe, czeki podróżne).
• Baza hotelowa i turystyczna jest na wysokim poziomie. Doba w najtańszym hotelu o bardzo niskim standardzie kosztuje od 10 tys. XOF, w luksusowym hotelu ok. 50–80 tys. XOF. Na wybrzeżu Casamance znajduje się miejscowość Cap Skirring z bardzo dobrą bazą hotelową i pięknymi plażami. Podczas pory deszczowej (od lipca do października) ceny za usługi turystyczne są tam niższe.
• W stolicy najpopularniejszym środkiem transportu są taksówki. Cenę należy ustalić jeszcze przed podróżą, a o jej wysokość warto się targować. Zasada ustalania ceny obowiązuje także na targu, u ulicznych handlarzy, czasami także w hotelu niższej kategorii.
• Nie ma problemów z połączeniami telefonicznymi – lokalnymi, międzynarodowymi i komórkowymi. Bardzo dobrze rozwinięta jest sieć telefonii komórkowej.

Mapa Senegalu

Wideo

Zdjęcia

Pogoda