Przepiękny, dziewiczy kompleks leśny rozciągający się po obu stronach granicy Polski i Białorusi, na obszarze około 150 tys. ha. Po polskiej stronie Puszczę chroni Białowieski Park Narodowy, w Białorusi zaś Park Narodowy Bieławieżskaja Puszcza. Wspólnie tworzą jeden z trzech w Europie transgranicznych obiektów dziedzictwa światowego UNESCO.
Puszcza leży w dorzeczu rzek Narewka i Leśna, jest to jedno z najwspanialszych, najbardziej naturalnych miejsc w Polsce, niezwykle cenny relikt przeszłości stanowiący ostoję dla rzadkich już dziś w Europie gatunków roślin i zwierząt. Stało się tak dlatego, że od niepamiętnych czasów obszar ten podlegał szczególnej ochronie. Najpierw to czarowne miejsce upodobali sobie jako tereny polowań królowie, później carowie, a od 1921 roku Puszcza jest prawnie chroniona.
W Puszczy Białowieskiej zachowały się ostatnie na niżu europejskim fragmenty lasów o charakterze pierwotnym, a w nich największe zwierzę naszego kontynentu, król i symbol Puszczy - żubr, który licznie żyje tu na wolności dzięki przeprowadzonej restytucji. Prócz żubra w Puszczy spotkamy wiele innych ciekawych zwierząt, do tych największych należą: łoś, jeleń, sarna, dzik, wilk czy ryś.
Puszcza Białowieska to również niespotykane gdzie indziej bogactwo flory. Lasy liściaste, grądy, olsy na terenach podmokłych, bory w obszarach suchych, a w runie cała lista chronionych gatunków roślin i obfitość grzybów.
Wyjątkowe wartości przyrodnicze Puszczy Białowieskiej sprawiają, że turyści zjawiają się tutaj bardzo chętnie. Ale obszar ten to nie tylko sama natura. Na puszczańskich szlakach spotkamy wiele elementów kulturowych, pełne uroku miejscowe budownictwo drewniane, patrzące na siebie nawzajem stare drewniane krzyże katolickie i prawosławne czy też obiekty kultury materialnej tego regionu. To miejsce urzeka swym pięknem i magią, przyjedź i przekonaj się o tym.