Przypomina niewielką wioskę rybacką z północnego wybrzeża Morza Śródziemnego przeniesioną do uroczego, starego arabskiego miasteczka.
Położenie na małym cyplu hamuje rozwój miasteczka, ale gwarantuje zyski strefie turystycznej, ciągnącej się wzdłuż wybrzeża. Zabytkową Mahdiję zamieszkuje wielu młodych ludzi, nieodczuwających potrzeby szukania szczęścia gdzie indziej. Przesiadując w cieniu drzew na pięknym place du Caire lub penetrując zwartą medynę, szybko można zmienić plany i zostać tu dłużej, niż się zamierzało. Miasto zostało założone w 916 r. przez pierwszego kalifa fatymidzkiego Ubajdullaha, zwanego El-Mahdi (zbawiciel świata). Szukał on siedziby łatwej do obrony, gdzie mógłby spokojnie planować atak na Kair. Mahdija na kamiennym cyplu spełniała jego oczekiwania. W najwęższym miejscu, gdzie półwysep łączy się z lądem, wybudowano masywny mur o szerokości 10 m, z doskonale ufortyfikowaną bramą, zwaną Skifa el-Kahla. Mniejsze mury okalające pozostałą część półwyspu uformowały ogromną kazbę, zarezerwowaną dla El-Mahdiego i jego świty. Poddani mieszkali poza murami. Medyna nadal żyje swoim życiem, jednak większość z 30 tys. mieszkańców zamieszkuje nowoczesne przedmieścia na zachód od Skifa el-Kahla. Główna plaża Mahdii, na północno - zachodnim krańcu miasta, została zmonopolizowana przez hotele strefy turystycznej, ale można z niej korzystać, nie będąc ich gościem. Miejscowe dzieci kąpią się przy skałach wzdłuż rue Cap d'Afrique. Woda jest tu równie czysta i błękitna, jak wszędzie na wybrzeżu Morza Śródziemnego.