Dziś umęczony naród Kambodży walczy o jutro. Ból istnienia i niepokój odbijają się w oczach mieszkańców. Tu turyści na targowiskach rzadziej się targują. Tylko rozciągające się po horyzont zielone pola ryżowe przypominają, że nadzieja istnieje, że trzeba wierzyć.Po wielu latach wojny domowej Kambodża wróciła na turystyczną mapę świata. Ta długa nieobecność spowodowała, że Kambodża jest naturalna i nieodkryta, nie przygotowana dla zwiedzających tłumów turystów. Przyciągające jest tu piękno przyrody, pozostałości po khmerskiej potędze i ludzie, niezwykle ciepli, życzliwi.
Na widok białych mieszkańcy często spuszczają wzrok, a po każdym wypowiedzianym słowie kłaniają się w pas. Są prości, bije od nich grzeczność, starają się jak najlepiej wykonywać swoje zadania, a nieśmiały uśmiech ciągle gości na ich twarzach. Warto jest więc złożyć dłonie i pokłonić się ich zwyczajem, dając dowód swego dla nich szacunku. Kobiety są niezwykle delikatne, choć niezbadane, wciąż zjawiskowe. Doceniają to przyjezdni mężczyźni. Ci z kolei dla mieszkanek Kambodży są uosobieniem marzeń. Każdy jest w cenie, nie musi być ani urodziwy, ani młody, ani mądry. Musi mieć pieniądze i nie być stąd.
Jak dotrzeć do Kambodży ?
Można dolecieć bezpośrednio do stolicy - Phnom Penh. Tak jest najłatwiej, ale drogo. Z Polski taniej jest udać się samolotem do Bangkoku - azjatyckiej stolicy back packersów. Tam gdzie występują orient i egzotyka, czyli towar najbardziej pożądany przez globtroterów można zjeść tradycyjny Pad Thai, ale na każdym rogu stoi McDonald's.W Kambodży jest inaczej - Kambodża jest dla twardzieli. Przekraczając granicę, wchodzi się w inny świat, który pomimo licznych turystów rządzi się nadal swoimi surowymi prawami. Właśnie dlatego warto się tam wybrać. Liczne biura podróży w Bangkoku oferują wyjazdy do Siem Reap, kambodżańskiego miasta, które zostało wzniesione tuż obok Angkor, największego kompleksu sakralnego świata, miejsca pielgrzymek turystów.
