Stolica: Port-au-Prince
Waluta: gourde (HTG);
1 EUR = 50,87 HTG; 1 USD = 38,15 HTG (grudzień 2006 r.)
Języki urzędowe: francuski, kreolski
Znajdź online wycieczkę i sprawdź oferty last minute
Przewodnik Haiti
WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE DO HAITI
Obywatele RP mogą przebywać bez wiz na terytorium Haiti do 90 dni. Przy wjeździe ważność paszportu nie może być krótsza niż 6 miesięcy od daty planowanego zakończenia pobytu. Gdy pobyt jest dłuższy niż 90 dni, wizę można otrzymać na lotnisku w Port-au-Prince. Należy wypełnić stosowny formularz, okazać ważny dokument podróży, 2 zdjęcia, bilet powrotny lub wyjazdowy do innego państwa (w przypadku podróży tranzytowej) oraz wnieść opłatę.PRZEPISY CELNE
Na Haiti można wwieźć 1/4 litra napojów alkoholowych, karton papierosów, 50 szt. cygar. Broń palna oraz sprzęt myśliwski muszą być zarejestrowane zarówno przez służby celne, jak i migracyjne. Wwiezienie lub wywiezienie kwoty przekraczającej 4500 USD wymaga zgłoszenia. Należy również zgłosić wszelkie artykuły o wartości handlowej.PRZEPISY PRAWNE
Obowiązuje zakaz wwożenia i posiadania jakichkolwiek narkotyków. Kary przewidziane za naruszenie tych przepisów są bardzo surowe – najczęściej jest to wieloletnie pozbawienie wolności.SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA NA HAITI
Poziom opieki medycznej jest poniżej przeciętnych standardów, podobnie jak poziom sanitarny kraju. Turyści korzystający z usług medycznych powinni liczyć się z koniecznością bezpośredniego uregulowania należności, najczęściej gotówką. Koszt standardowej wizyty lekarskiej wynosi od 60 do 100 USD. Kupując farmaceutyki, należy zwrócić uwagę na termin ich ważności, gdyż często można natrafić na leki przeterminowane. Występuje zagrożenie żółtaczką i wścieklizną. Zaleca się szczepienia przeciwko tężcowi, żółtaczce.INFORMACJE DLA KIEROWCÓW
Uznawane jest międzynarodowe prawo jazdy. Obowiązuje ruch prawostronny. Podróżujący samochodem powinni wziąć pod uwagę bardzo zły stan dróg, które są nie oznakowane, a w miastach zatłoczone. Na Haiti nie ma zorganizowanej sieci pomocy drogowej.BEZPIECZEŃSTWO NA HAITI
W kraju utrzymuje się bardzo wysoki poziom zagrożenia przestępczością pospolitą. Zdarzają się porwania dla okupu, napady z bronią w ręku, jak również strzelaniny, szczególnie w stolicy kraju. Często ofiarami są przypadkowi przechodnie. Należy unikać wszelkich zgromadzeń i demonstracji, w szczególności o charakterze politycznym. W trosce o własne bezpieczeństwo lepiej zrezygnować z nocnych podróży.
Nie zaleca się też korzystania ze środków transportu publicznego (zdarzają się napady rabunkowe). Podczas napadu nie należy stawiać oporu. Rzeczy wartościowe powinno się deponować w hotelach lub pozostawiać w innych bezpiecznych miejscach. Aktywność grup przestępczych jest szczególnie wysoka w okresie świąt i karnawału. Działania organów porządku publicznego i wymiaru sprawiedliwości są mało skuteczne.
PRZYDATNE INFORMACJE DLA PODRÓŻUJĄCYCH PO HAITI
- Haiti jest jednym z najsłabiej rozwiniętych krajów basenu Morza Karaibskiego. Dostępność towarów i usług na rynku jest niedostateczna ze względu na klęski żywiołowe, jakie okresowo dotykają Haiti (huragany, powodzie).
- Karty kredytowe z reguły są akceptowane w większości hoteli i restauracji.
- Turyści fotografujący mieszkańców bez ich zgody mogą spotkać się z agresywnymi reakcjami.
Informacje o Haiti
Haiti
Republika Haiti (fr. Haïti, République d'Haïti; haitański Ayiti, Repiblik d Ayiti) – państwo w Ameryce Środkowej, zajmujące część wyspy Haiti na Morzu Karaibskim w archipelagu Wielkich Antyli. Graniczy z Republiką Dominikany.Geografia Haiti
Państwo Haiti zajmuje zachodnią część wyspy Haiti dawniej zwanej Hispaniolą (w innych językach nazwa ta utrzymuje się do dziś), a także kilkadziesiąt mniejszych i większych wysp na Morzu Karaibskim (m.in. Tortuga, Gonâve).
Powierzchnia górzysta z niewielkimi nadmorskimi równinami. Wschodnią i środkową część kraju tworzy obszerny płaskowyż. Jeszcze w 1925 r. kraj był bujnie zalesiony (lasy pokrywały wówczas ok. 60% powierzchni kraju), jednak na skutek bardzo niestabilnej sytuacji politycznej i równie złej sytuacji gospodarczej, w kolejnych dziesięcioleciach zniszczono niemal 95% drzewostanu. Efektem jest postępujące jałowienie gleby oraz jej erozja, co odbija się także na katastrofalnych powodziach, takich jakie miało miejsce np. 27 września 2004 r., kiedy to w wyniku uderzenia tropikalnego cyklonu Jeanette, który uderzył w północne wybrzeże kraju, zginęło ponad 3 tys. osób.
Haiti zajmujące zachodnią część Hispanioli leży pomiędzy wodami Oceanu Atlantyckiego na północy, o wodami Morza Karaibskiego na południu. Linia brzegowa jest bardzo dobrze rozwinięta, gdzie występuje szereg mniejszych i większych półwyspów, oraz zatok. Na północy znajduje się Półwysep Północny, a na południu najdłuższy – Tiburon. Wystepuje także duża liczba przylądków. Do Haiti należą także dwie duże wyspy leżące blisko brzegów Hispanioli, są to: Gonâve – największa wyspa Haiti, leżąca w zatoce Gonâve i mniejsza podłużna wyspa Tortuga, leżąca na północy Haiti. Wybrzeże jest częściowo plażowe, przeważnie niskie, na północy w wielu miejscach skaliste, z wąskimi plażami.
Haiti ma dobrze rozwiniętą sieć rzeczną, charakterystyczne dla tego kraju są krótkie rzeki pełne bystrzy, kaskad i progów. Najdłuższą rzeką jest Artibonite o długości 236 km, która płynie w środkowej części wyspy i biorąca swój początek na sąsiedniej Dominikanie. Rzeki charakteryzują się zmiennością wodostanu, który największy jest w okresie letnim. W kraju leżą dwa duże jeziora: Saumâtre na południu i na północ od niego – Péligre.
Klimat Haiti
Haiti leży w strefie klimatu równikowego wilgotnego, które lokalnie jest zróżnicowany. Charakterystyczne dla tego regionu jest występowanie dwóch pór deszczowych, trwających wiosną i jesienią. Wpływ na klimat ma północno-wschodni pasat.
Temperatury na obszarach poniżej 600 m n.p.m. są typowe dla klimatu równikowego, gdzie nie występują ekstrema termiczne. Zimą średnie temperatury wynoszą 23-25 °C, a latem 27-29 °C Jedynie w obszarach wyższych partii gór, temperatury są niższe i wynoszą 18-19 °C.
Opady na terenach górskich i na stokach dowietrznych są wysokie, charakterystyczne dla klimatu równikowego. Średnie wartości wynoszą ponad 1000 mm rocznie, na północno-wschodnich stokach przekraczają wartość 2000 mm. Jedynie w kotlinach śródgórskich wartości opadowe całkowicie odbiegają od klimatu równikowego. Obszary osłonięte od wilgotnych mas powietrza otrzymują od 300 do 500 mm rocznie. Latem i jesienią region Haiti jak i całej wyspy dostaje się pod działaniem niszczycielskich huraganów.Historia Haiti
Haiti jest najstarszym niepodległym państwem w Ameryce Środkowej. W XVIII w. była kolonia francuska, opierająca swoją gospodarkę na pracy niewolników murzyńskich na plantacjach cukru i kawy. W 1804 r., po trwających od 1790 wystąpieniach niepodległościowych, proklamowano powstanie Cesarstwa Haiti, dwa lata później Republiki Haiti. Była to pierwsza czarna republika na świecie i druga republika na półkuli zachodniej. Następnie od 1811 do 1820 królestwo. W latach 1806-1820 była podzielona na dwie części, północną murzyńską i południową - mulacką. W latach 1822-1844 w jej skład wchodziła również Dominikana.
W odwecie za bunt, w którym straciła około 800 plantacji cukrowych i 3000 plantacji kawy, Francja wprowadziła blokadę handlową Haiti. W 1825 w zamian za uznanie niepodległości Francja zażądała wypłaty odszkodowania w astronomicznej wysokości 150 milionów franków w złocie tj. pięciokrotności rocznych dochodów Haiti z eksportu (dla porównania w 1803 Francja sprzedała USA Luizjanę za 60 milionów franków).
Haiti zaciągnęło kredyty w bankach amerykańskich, niemieckich i francuskich, jednak w 1900 nadal około 80% budżetu państwa musiało być przeznaczone na spłatę długu wobec Francji. Dług ostatecznie został spłacony w 1947, jednak w znacznym stopniu przyczynił się do tego, że Haiti stało się jednym z najbiedniejszych państw świata. W 2003 rząd Haiti zażądał wypłaty przez Francję 22 miliardów USD tytułem odszkodowania (wraz z odsetkami) za dziewiętnastowieczną "dyplomację kanonierek" co nie zostało zaakceptowane przez Paryż.
W ciągu XIX wieku rosły wpływy USA. W latach 1915-1934 Haiti było okupowane przez Stany Zjednoczone. Po 1945 rosnące antagonizmy między ludnością murzyńską a mulacką.
W 1957 prezydentem został François Duvalier. Sprawował dożywotnio krwawą dyktaturę, a gdy zmarł w 1971 władzę przejął jego syn Jean-Claude Duvalier, który kontynuował politykę ojca. W 1986 zbiegł do Francji, a władzę przejęła cywilno-wojskowa junta. W 1987 uchwalono konstytucję zabraniającą ponownego wyboru prezydenta na drugą kadencję.
10 października 1994 r. przywódcy junty zrezygnowali ze swych stanowisk i zapowiedzieli wyjazd z kraju. Pięć dni później, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami, powrócił z emigracji prezydent Jean-Bertrand Aristide. Utworzono misję pokojową pod auspicjami ONZ - brała w niej udział polska jednostka specjalna GROM. W grudniu 1995 r., René Préval, członek koalicji rządowej Aristide'a, został wybrany na nowego prezydenta republiki. Funkcję premiera w 1999 r., objął Jacques-Édouard Alexis. W listopadzie 2000 r., po wyborach zbojkotowanych przez opozycję, prezydentem ponownie został Aristide. Po objęciu władzy Aristide wynajmował gangi z "miasta słońca" które zabijały opozycjonistów, a często także niewinną miejscową ludność.
W 2004 doszło do zamieszek, wywołanych przez byłych wojskowych, stojących na czele szwadronów śmierci FRAPH, oraz gangi uliczne, zwane Armią Kanibali. Siły te utworzyły Rewolucyjny Front Oporu Artibonite, kierowany przez byłego szefa policji z czasów dyktatury Raoula Cédrasa, Guya Philippa i szefa gangu Armii Kanibali z Gonaïves, Buteura Metayera. Negocjacje spełzły na niczym z powodu nieprzejednanej postawy rebeliantów. Aristide uciekł albo, jak twierdzą jego zwolennicy, został uprowadzony przez siły USA - najpierw do Republiki Środkowoafrykańskiej, a potem do RPA, gdzie zrezygnował z urzędu. Nowym prezydentem został René Préval.
W styczniu 2010 r. państwo nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 7 stopni w skali Richtera.
Comments
Pamięć niech zostanie z ofiarami trzęsienia ziemi [*]