TravelHoliday.pl

Przewodnik po Belgii

PRZEPISY WJAZDOWE

Obywatele polscy korzystają z prawa do swobodnego przepływu osób w ramach Unii Europej­skiej/Euro­pejskiego Obszaru Gospodarczego. Dokumentem podróży uprawniającym do bezwizowego wjazdu i pobytu (niezależnie od jego celu) na terytorium Królestwa Belgii do 90 dni jest paszport bądź dowód osobisty. Przed wyjazdem należy się upewnić, czy dokument jest w wystarczająco dobrym stanie technicznym i pozwala na stwierdzenie tożsamości. Prawo swobodnego prze­mieszczania się i pobytu otrzymuje też czło­nek rodziny obywatela UE, niezależnie od jego przynależności państwowej. Ograniczenia swobodnego przemieszczania się i pobytu mogą mieć miejsce jedynie w przypadkach zagra­ża­jących polityce bezpieczeństwa państwa i zdrowiu publicznemu.

PRZEPISY CELNE

Turystów podróżujących po krajach Unii Euro­pejskiej obowiązują ograniczenia ilościowe dotyczące wwozu towarów przeznaczonych do użytku osobistego i nie podlega­jących odsprzedaży. Określenie „do użytku osobistego” obejmuje także towary przewożone z przeznaczeniem na pre­zenty. Sprzedaż jest naruszeniem prawa zagrożonym ich konfiskatą oraz dodatkową karą. W poważniejszych przy­padkach konfiskacie może podlegać też pojazd, którym towary były przewożone. Przykładowo, przewożone towary uznaje się za służące do użytku osobistego, jeżeli przy wjeździe do Belgii nie przekraczają one następujących ilości: 200 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 1 kg tytoniu, 10 l spirytusu, 20 l wina ze zwiększoną zawartością alkoholu (np. sherry, porto), 90 l wina (w tym maksymalnie 60 l wina musującego), 110 l piwa. Osoby w wieku poniżej 17 lat nie mogą przewozić wyrobów alkoho­lowych ani tytoniowych. Po przystąpieniu Polski do UE znikła możliwość ubiegania się przez polskich turystów wracających do kraju o zwrot podatku VAT od towarów zakupionych w kra­jach unijnych. Uwaga: przy zakupie samochodu z przebiegiem mniejszym niż 6000 km lub w ciągu 6 miesięcy od daty jego pierwszej rejestracji należy zapłacić podatek VAT w kraju zamieszkania podczas jego rejestracji, co oznacza, że obywatel polski mieszkający na stałe w Polsce, kupiwszy samochód osobowy w Belgii, w Polsce dokonuje jego rejestracji i tu opłaca podatek VAT.

MELDUNEK

Obywatele polscy w celach turystycznych mogą przebywać na terenie Belgii 3 miesiące (90 dni). Zgodnie z prawem w przeciągu 10 dni należy zgłosić swój pobyt w urzędzie gminy miejsca zamieszkania (nie dotyczy to osób przebywających w hotelach, pensjonatach, więzieniach, szpitalach, gdzie meldunku dokonuje administracja tych zakładów). Po przekroczeniu tego terminu należy opuścić terytorium Belgii. Urzędy gminne z reguły nie wydają żadnego dokumentu potwierdzającego 3 miesięczny pobyt na terenie Belgii

UBEZPIECZENIE

Polisy polskich towarzystw ubezpiecze­niowych są w Belgii uznawane. Posiadanie zielonej karty nie jest obowiązkowe. Uznaje się, że pojazd zarejestrowany w Polsce ma (tak jak w przypadku rejestracji w innych krajach UE) obo­wiązkowe ubezpieczenie od odpowiedzialności cywil­nej. Inne ubezpieczenia są zalecane, ale nie obowiązkowe. Dodatkowe informacje na ten temat dostępne są pod adresem internetowym: www.pbuk.com.pl/index2.html.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA

Nie ma zagrożeń sani­tar­no-epidemiologicznych ani wymogu dodatkowych szcze­pień. Opie­ka medyczna jest ogólnie dostępna. Cena standardowej wizyty lekarskiej wynosi ok. 30–35 EUR, doba pobytu w szpi­talu – ok. 250 EUR. Dodatkowo ponosi się koszty badań i innych usług medycznych. Osoby opłacające w Polsce składki na NFZ mają – w nagłych wypadkach – prawo do korzystania w ramach tego ubezpieczenia z opieki zdrowotnej w Belgii. Dokumentem, na którego podstawie osoby przybywające w celach turystycznych mogą korzystać w Belgii z opieki me­dycznej, jest Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), a w przypadku podjęcia pracy – odpowiedni formularz serii E. Szczegółowe informacje: www.nfz.gov.pl.
Zwrot kosztów leczenia. Zgodnie z prawem belgijskim pacjent musi najpierw pokryć w całości koszty świadczeń medycznych, a następnie ubiegać się o ich zwrot w miejscowej, belgijskiej kasie chorych, przy czym kasa zwraca tylko część kosztów, pomniej­szonych o tzw. udział własny pacjenta. Pacjent sam opłaca także koszty transportu sanitarnego na terenie Belgii, jak również z Belgii do Polski. Jedynym wyjątkiem jest wezwanie karetki do wypadku przy pracy.
Leczenie szpitalne wymaga skierowania. W nagłych przypadkach można bezpośrednio zgłosić się do szpitala, przedstawiając EKUZ. W przypadku leczenia szpitalnego belgijska kasa chorych przejmuje więk­szość kosztów, a opłaty, które musi ponieść pacjent, dotyczą ryczałtu za przyjęcie do szpitala, opłaty za każdy dzień pobytu w szpitalu oraz dziennej opłaty za leki stosowane przy hospi­talizacji. Składając wniosek do belgijskiej kasy chorych o zwrot kosztów leczenia, należy do­łączyć do wniosku oryginał wyda­nego przez lekarza lub zakład opieki zdrowotnej zaświadczenia potwierdzającego udzielenie pomocy medycznej w Belgii oraz oryginały wszystkich rachun­ków, dowodów zapłaty, ksero­ko­pie recept itp. O zwrot kosztów świadczeń medycznych (po­mniej­szony o udział własny pacjenta) można wystąpić także po powrocie do Polski do oddziału NFZ właściwego ze wzglę­du na miejsce zamieszkania ubez­pie­czonego. Także w tym przy­pad­ku należy przedstawić oryginały wszystkich rachun­ków, dowo­dów zapłaty, kserokopie recept itp. Dodatkowe infor­macje na temat ubezpieczeń uprawniających do korzystania z pomocy medycznej w Belgii można uzyskać:
– na stronach internetowych NFZ: www.nfz.gov.pl;
– w belgijskich biurach regionalnych pomocniczej kasy cho­rych (Casse auxiliare d’assurance maladie-invalidité/Hulpas voor Ziekte en Invaliditeitsverzekering);
– w biurach lokalnych belgijskich kas chorych (mutualité/ ziekenfonds);
– w belgijskiej instytucji łącznikowej: Institut National d’Assurance Maladie-Invalidité (INAMI)/Rijksinstitut voor Ziekte en Invaliditeitsverzekering (RIZIV), 211 Avenue de Tervuren, 1150 Bruxelles, tel. (00 322) 739 7111, faks (00 322) 739 7291, e-mail: .

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW

W Belgii obowiązują górne limity prędkości: na autostradach – 120 km/godz., na drogach szybkiego ruchu (o oddzielonych jezdniach dla każdego kie­runku) – 90 km/godz., na innych drogach na obszarze nie zabudowanym – 70 km/godz., na obszarze zabudowanym – 50 km/godz. Obowiązuje tu generalna zasada pierwszeństwa pojazdów nadjeżdżających z prawej strony. Wyjątki od tej zasady są sygnalizowane odpowiednimi znakami drogowymi. Obo­wiąz­kowe jest zapinanie pasów bezpieczeństwa zarówno na przednich, jak i tylnych siedzeniach. Rozmawianie przez telefon komórkowy podczas prowadzenia samochodu jest zabronione. Maksymalny dopuszczalny poziom alkoholu we krwi kierowcy to 0,5 promila. Kary za przekroczenie prędkości wynoszą od ok. 140 do 400 EUR. Przekroczenie dozwolonej prędkości o 40 km/godz. (30 km/godz. na obszarze zabudowanym) może być też powodem zatrzymania prawa jazdy. Szczególnie dokład­nie spraw­dzane są dokumenty samochodów ciężarowych i ich kierowców, a niedopełnienie jakichkolwiek formalności (zwłaszcza przekroczenie limitów czasu jazdy, usterki bądź nie­pra­widłowości w tachografach, brak winietek opłaty drogowej) karane jest bardzo wysokimi mandatami, sięgającymi niekiedy kilku tysięcy euro. Mandaty trzeba płacić niezwłocznie gotówką, pod rygorem unieru­chomienia pojazdu aż do czasu wniesienia opłaty, co może narazić podróżującego na dodatkowe koszty przymusowego parkowania pojazdu na parkingu policyjnym. Międzynarodowe prawo jazdy nie jest obowiązkowe. Uwaga: Polskie prawa jazdy starego typu utraciły ważność 30 czerwca 2006 r. Nie można mieć praw jazdy wydanych przez więcej niż jeden kraj członkowski UE.

PODRÓŻOWANIE PO BELGII

Nie ma żadnych ograniczeń. Belgia ma dobrze rozwinięty system dróg i bezpłatnych, oświe­tlonych autostrad oraz gęstą sieć tanich połączeń kolejowych.

BEZPIECZEŃSTWO W BELGII

Zagrożenie przestępczością w Belgii stale wzrasta. Plagą są kradzieże kieszonkowe lub bagaży pod­ręcz­nych, a także włamania do samochodów i kradzieże pozo­sta­wianych tam rzeczy. Dotyczy to głównie dużych miast, zwłaszcza Brukseli i Antwerpii. W związku ze wzrastającym zagrożeniem terrorystycznym na świecie należy liczyć się z możliwością wystąpienia zamachów, zwłaszcza w Brukseli, która jest siedzibą wielu instytucji międzynarodowych, w tym NATO i UE.

Informacja o Belgii

Belgia

Królestwo Belgii (Koninkrijk België, Royaume de Belgique, Königreich Belgien) – państwo federacyjne w zachodniej Europie w południowych Niderlandach. Belgia jest członkiem Unii Europejskiej (UE), Unii Zachodnioeuropejskiej (UZE), ONZ oraz NATO.

Graniczy od zachodu z Francją (620 km), od południa z Luksemburgiem (148 km), od wschodu z Niemcami (167 km) i od północy z Holandią (450 km). Łączna długość granic lądowych wynosi 1 385 km, ponadto istnieje 64 km fragment wybrzeża Morza Północnego. Podzielona jest na trzy strefy językowe: francuską, niderlandzką i niemiecką.

Bruksela, stolica Belgii, jest jednocześnie "stolicą" Unii Europejskiej.

Geografia Belgii

Większą część powierzchni Belgii stanowią peryglacjalne i aluwialne niziny; w północnej części płaska, częściowo zabagniona równina Flandrii (tzw. Belgia Niska), oddzielona od morza wałem wydm (wys. do 20 m), oraz pagórkowata i piaszczysta kraina Kempen (wys. do 95 m); w środkowej części (Belgia Średnia) wysoczyzna Brabancji (wys. 100-200 m) zbudowane głównie z glin i piasków trzeciorzędowych pokrytych lessem oraz wzgórza Hainaut (na zachodzie) zbudowane z utworów glinianych.

Największe miasta: Bruksela (stolica), Liège, Antwerpia, Gandawa, Charleroi, Brugia, Namur. Więcej o miastach zobacz w artykule miasta w Belgii.

Historia Belgii

Pierwotnie obszar dzisiejszej Belgii zamieszkany był przez Celtów oraz celtycko-germański lud Belgów. Od I wieku p.n.e. przez kolejne setki lat tereny te znajdowały się we władaniu Rzymu (część prowincji Galia – Gallia Belgica). Od III wieku postępująca chrystianizacja. Od roku 486 obszar dzisiejszej Belgii stał się częścią państwa Franków. Po traktacie w Verdun w roku 843 Belgia została podzielona pomiędzy Francję i Niemcy. W XV wieku Belgia była częścią Burgundii, a w roku 1477 została przejęta przez Austrię cesarza Maksymiliana I. W latach 1556-1714 Belgia należała do Hiszpanii, a następnie znowu do Austrii (1714-1794), Francji (1794-1814), a w okresie 1814-1830 była połączona z Holandią – Królestwo Niderlandów.

Podczas panowania Habsburgów w Niderlandach Południowych zaczęła kształtować się belgijska świadomość narodowa, której pierwszym wyraźnym przejawem był Przewrót Brabancki (1789). Dopiero jednak w roku 1830 Belgia stała się niezależnym państwem. Niepodległość zdobyła w wyniku powstania przeciwko dominacji holenderskiej (rewolucja belgijska). W czasie I wojny światowej Niemcy zaatakowały neutralną Belgię. Na mocy traktatu wersalskiego do Belgii przyłączono niemieckie okręgi Eupen i Malmedy. W 1940 roku ponownie neutralna Belgia została zaatakowana przez hitlerowskie Niemcy. Po zakończeniu drugiej wojny światowej Belgia porzuciła neutralność i stała się członkiem NATO, a także została jednym członków-założycieli Wspólnoty Europejskiej. Z Holandią i Luksemburgiem Belgia stworzyła w roku 1948 unię celną, a 1960 unię gospodarczą – powstał Benelux.

W roku 1960 niepodległość uzyskała największa kolonia tego państwa Kongo Belgijskie, a w roku 1962 terytoria mandatowe Rwanda i Burundi. W XX wieku dochodziło do stopniowego podziału na dwie strefy językowe położoną na północy Flandrię (język niderlandzki) i na południu Walonię (język francuski). Spowodowało to w 1963 roku formalny podział Belgii na 3 regiony: Flandrię, Walonię i Region Stołeczny Brukseli. W roku 1993 doszło do przekształcenia Belgii w państwo federalne z 3 regionami o szerokiej autonomii. W 2007 spór o dalszą reformę i większą samodzielność Flandrii przyczynił się do kłopotów ze sformowaniem rządu federalnego.

Mapa

Wideo

Zdjęcia

Pogoda